nog altijd..
Nog altijd beïnvloed je mijn leven
Wat ik wil, kan of durf te hopen.
Wat ik juist niet kan of aandurf
omdat ik niet weet hoe het zal verlopen.
Ik ben het zat
dat je nog altijd invloed hebt in mijn leven.
Hoe diep jouw woede bij mij zit geworteld
en hoe mij dat angst en wanhoop weet te geven.
Ik durf bepaalde beslissingen niet te nemen
bang voor een onvergeeflijke fout.
Bang om hetzelfde te worden als jij
Als een moeder die niet van haar kind houdt.
Ik ontneem mezelf kansen
dromen die ik wel heb gehad.
Bang te eindigen zoals jij
Goedkoop, zonder ambitie of hartstikke zat.
Ik ontneem mezelf mij de vrijheid
en kwel mezelf met het mogelijke kwaad.
Of leef met de beperking
Dat het onheil misschien niet eens toeslaat.
Waarom kwel ik mezelf zo
Om bang te zijn voor dingen die niet hoeven te gebeuren.
Wat ik ook besluit of doe
Ik zal er hoe dan ook over blijven treuren.
Reacties op dit gedicht
| Avr: | Dinsdag, januari 10, 2017 18:42 |
| Heel begrijpelijk, je verdriet! Maar je verwoord hier heel goed je zelfkennis.Volgens mij doe je jezelf tekort. Ben het verder met mooie reactie van WR eens! Sterkte! |
|
| wervelende regenboog: | Dinsdag, januari 10, 2017 18:06 |
| blijf deze angst niet voeden sla je eigen liefderijke weg in |
|
