Coma.
De gang van het revalidatiecentrum
heeft schilderijen aan zijn muur
die een valse huiselijkheid creeëren
ontmaskerd aan weerszijde
door witte stootranden
Alsof ze mijn huisgenoten zijn
begroet ik verpleegsters
die vragen naar mijn dag
maar hun haast niet kunnen verbergen
Ik kom aan bij je kamer en
na mijn werkdag hang ik mijn jas
aan een kapstok
die ik zelf nooit heb gekocht
en daar lig jij
noch slapend noch wakker
zwevend in een minimaal bewustzijn
tussen het voor en het na
gevangen in een lichaam
dat meer en meer een geraamte wordt
alsof het door de hel zelf
naar buiten is gekropen
maar de weg nog niet
helemaal terugvond
in dit gekunstelde huis
zit ik naast jou in de zetel
ik blijf bij jou
ookal blijf jij niet altijd bij mij
je ogen zijn soms grote ramen
in een leeg huis
en waar je bent
dat weet ik niet
maar ik blijf bij jou
altijd
heeft schilderijen aan zijn muur
die een valse huiselijkheid creeëren
ontmaskerd aan weerszijde
door witte stootranden
Alsof ze mijn huisgenoten zijn
begroet ik verpleegsters
die vragen naar mijn dag
maar hun haast niet kunnen verbergen
Ik kom aan bij je kamer en
na mijn werkdag hang ik mijn jas
aan een kapstok
die ik zelf nooit heb gekocht
en daar lig jij
noch slapend noch wakker
zwevend in een minimaal bewustzijn
tussen het voor en het na
gevangen in een lichaam
dat meer en meer een geraamte wordt
alsof het door de hel zelf
naar buiten is gekropen
maar de weg nog niet
helemaal terugvond
in dit gekunstelde huis
zit ik naast jou in de zetel
ik blijf bij jou
ookal blijf jij niet altijd bij mij
je ogen zijn soms grote ramen
in een leeg huis
en waar je bent
dat weet ik niet
maar ik blijf bij jou
altijd
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Zaterdag, januari 14, 2017 21:29 |
| Een situatie die veel mensen zullen herkennen...maar met een mooie conclusie van jou in de laatste 2 regels. Hoop dat jullie nog vele mooie momenten samen kunnen hebben, gts Clarice | |
| Mr. Plokky: | Zaterdag, januari 14, 2017 20:31 |
| Mooi beeldend geschreven | |
| wijnand.: | Zaterdag, januari 14, 2017 15:38 |
| Raakt me | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, januari 14, 2017 15:07 |
| ontroerend mooi tranen! |
|
| Avr: | Zaterdag, januari 14, 2017 14:48 |
| Een droef mooi schrijven! Heel veel sterkte gewenst! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: Apraxia | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2017 | ||
| Thema's: | ||