Psalm 121.
Ps. 121.
Ik werp mijn blik
tot U omhoog Heer
U die hemel en aarde schiep
Laat mij niet los
open Uw wegen
nu ik U hier ter hulpe riep.
U bent geen mens
die slapend wegvalt
nimmer raak ik toch uit Uw oog
Ga met mij mee
in al mijn zorgen
U die met mij een leven toog.
Zoals een schaduw
mij blijft volgen
zo dicht nabij mij is Uw gaan
bij zonneschijn
in donk’re nachten
ben ik verzekerd van Uw bestaan.
Niemand raakt ooit
voor U verloren
ik kleef U aan ,gelovig stil
wil mij voor alle
kwaad beschermen
Ik weet mij afhankelijk van Uw wil.
Mijn diepste zelf
ligt zelfs besloten
in al Uw weten , U schenkt kracht
tot in de dood
en daag’lijks leven
tot waar de eeuwigheid mij wacht.
th
Reacties op dit gedicht
| Willem B. Tijssen: | Dinsdag, januari 17, 2017 17:13 |
| Goed om zo geborgen te zijn in zijn opmerkzaamheid. mooie uitwerking van dit Psalm. |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, januari 17, 2017 11:43 |
| is ben ontroerd niet met een d? | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, januari 17, 2017 11:42 |
| hoeveel keer heb ik al gezegd dat jij hier iets toevoegt teun ? Ben ontroert |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, januari 17, 2017 10:05 |
| Dat ook ik die kracht mag blijven voelen tot aan mijn dood. Mooie psalm met diep respect gelezen. Warme groet Teun. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 17 januari 2017 | ||
| Thema's: | ||