Lucia
Het verlangen om onzichtbaar groot
in de schaduw van een toren te staan
jou te omhelzen en vast te houden
het afscheid nadert in een kus
De koffer staat klaar in de gang
dicht bij de deur gevuld met gisteren
terwijl vandaag nog half slaapt
onschuldig ademhaalt en snurkt
Het staat vast dat ik jou ga missen
als in het gebaar van een kind
een kus blaast met haar hand
bij een glimlach, aarzelend zwaait
De dood, die nog klein in ons huist
het leven dat bellen lucht bruist
Wij delen het geheim van morgen
zonder goedkeuring van fout of juist
in de schaduw van een toren te staan
jou te omhelzen en vast te houden
het afscheid nadert in een kus
De koffer staat klaar in de gang
dicht bij de deur gevuld met gisteren
terwijl vandaag nog half slaapt
onschuldig ademhaalt en snurkt
Het staat vast dat ik jou ga missen
als in het gebaar van een kind
een kus blaast met haar hand
bij een glimlach, aarzelend zwaait
De dood, die nog klein in ons huist
het leven dat bellen lucht bruist
Wij delen het geheim van morgen
zonder goedkeuring van fout of juist
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2017 | ||
| Thema's: | ||