Iets dat niet
De jaren die decennia worden
volhouden je haalt de honderd wel
Zo niet dan moet je het maar verdragen
Tel de uren en de dagen
tot zij maanden zijn
Dat hart van mij dat klopt nog
soms bijwijlen uit de maat
Als het buiten vriest dan gaat mijn lichaam hijgen
wil meer zuurstof dan het kan krijgen
het gaat zoals het gaat
De jaren die decennia worden
volhouden je haalt de honderd wel
Zo niet dan moet je het maar verdragen
Tel de uren en de dagen
tot zij maanden zijn
In het diepst van eenzaamheid
laat zij zich nog horen en spreekt
de weg is nog lang de aankomst geen doel op zich
Zij heeft een glimlach op het gezicht
haar armen spreidt zij open
uit haar ogen komt het licht
De jaren die decennia worden
volhouden je haalt de honderd wel
Zo niet dan moet je het maar verdragen
Tel de uren en de dagen
tot zij maanden zijn
volhouden je haalt de honderd wel
Zo niet dan moet je het maar verdragen
Tel de uren en de dagen
tot zij maanden zijn
Dat hart van mij dat klopt nog
soms bijwijlen uit de maat
Als het buiten vriest dan gaat mijn lichaam hijgen
wil meer zuurstof dan het kan krijgen
het gaat zoals het gaat
De jaren die decennia worden
volhouden je haalt de honderd wel
Zo niet dan moet je het maar verdragen
Tel de uren en de dagen
tot zij maanden zijn
In het diepst van eenzaamheid
laat zij zich nog horen en spreekt
de weg is nog lang de aankomst geen doel op zich
Zij heeft een glimlach op het gezicht
haar armen spreidt zij open
uit haar ogen komt het licht
De jaren die decennia worden
volhouden je haalt de honderd wel
Zo niet dan moet je het maar verdragen
Tel de uren en de dagen
tot zij maanden zijn
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, januari 24, 2017 20:18 |
| mooi mooi | |
| MarianDriessen: | Dinsdag, januari 24, 2017 16:54 |
| Liefdevol, heel mooi. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 24 januari 2017 | ||
| Thema's: | ||