Het walhalla
het walhalla
ik ben in het
walhalla geweest
van mijn eigen god
een ruimte waar
mensen spiegelden
maar niet wat ik zocht
zij keken wij spraken
in nemen en geven
ontsnapten we aan het leven
voor even
buiten ruimte en tijd
een snelle vlucht in vrijheid
maar bij het landen
voelde ik weer de pijn
van altijd gebonden zijn
ik zag ze gaan
na het evenement
in donker en licht gebogen
soms flitste er iets in
een onverwacht moment
uit hun reflecterende ogen
wil melker
26/01/2017
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Donderdag, januari 26, 2017 11:10 |
| Na de flitsende ruimtevlucht zal de vrijheid van het paradijs menigeen lonken Wil. je hebt het weer mooi filosoferend neergezet. Zonnige groet en fijne dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2017 | ||
| Thema's: | ||