Erfenis
Hallo...
Is daar iemand,
iemand die de korrels,
met me deelt?
Zie je..,
ik stap, ik drink,
slaap en droom,
dat ik alles, en niets,
van mij en ieder,
in mij weet.
Is er iemand,
iemand die echt,
in alles,
verder leeft..?
Iemand die,
de afdruk kan bevatten,
en meer dan alles,
voelt,
wat waarde geeft..
Zie je..,
mij nog staan,
als ik lang,
tot aard en niets,
ben terug gegaan..
Voel..
voel de wind,
in al haar streken.
Voel hoe zand verwordt tot stof,
hoe elke indruk in een afdruk resulteert,
en zich tenslotte naar de zelfkant keert.
En weet dat,
als je dan uiteindelijk gaat,
het dat is,
wat je nog,
het meest,
van alles,
in alles,
achterlaat...
-
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Donderdag, januari 26, 2017 22:11 |
| Heel erg mooi, John, zo kan een persoon nog zo hard aanwezig zijn ook al is die niet meer... Gts, Clarice | |
| kimmytje: | Donderdag, januari 26, 2017 21:41 |
| John, Wat een stil makend schrijven is dit... Ik ben ontroerd, geraakt en geïnteresseerd in het brein die deze woorden als glasheldere beelden neergezet heeft. Prachtig Liefs Kimmy |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, januari 26, 2017 14:15 |
| Stil, heel stil de indrukken en de afdrukken waargenomen John, het ontroert me. Warme groet. Anneke |
|
| teun hoek: | Donderdag, januari 26, 2017 13:54 |
| voetstappen in de tijd als afdruk. mooi th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: John Kroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: John Kroos | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2017 | ||
| Thema's: | ||