| Hans Winter: | Maandag, februari 13, 2017 18:16 |
| 't even niet weten te beleven, nee niet eens verdoven, dat moge dan ons van verlangen verhevigen hans |
|
| gedichtenlady: | Zondag, februari 12, 2017 08:11 |
| Altijd de warmte willen hebben, maar jammergenoeg niet altijd. Leuk geschreven. | |
| Avr: | Vrijdag, januari 27, 2017 20:23 |
| Toch een mooi schrijven geplaatst, Clarice! mvg Avr | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, januari 27, 2017 16:25 |
| Misschien morgen Clarice, hoop dat ze je weer laat stralen in afwachting naar de lente. nog even volhouden hé. Warme groet. Anneke |
|
| september: | Vrijdag, januari 27, 2017 13:02 |
| Prachtig gevoelsmatig gedicht Clarice. Zeker is het dat we soms niet zien..na lange donkerte en koude verlangen naar licht, naar zon. Het blijft al langer licht.Ik hoop en wens dat je dat gaat voelen in de weet dat lente weer zal komen. Liefs | |
| teun hoek: | Vrijdag, januari 27, 2017 12:51 |
| morgen schijnt de zon mogelijk weer...hoe wie so , wij gaan voorwaarts naar de lente. h gr. th |
|
| Aquarel: | Vrijdag, januari 27, 2017 12:23 |
| Mooi en herkenbaar. Midden in zo een sombere wolk, is het ook moeilijk de keuzes te zien. Toch blijft de keuze hoe de mist te doorstaan, vertrouwend dat de zon ook weer voor jou zal schijnen. Sterkte, liefs, Aquarel |
|
| Auteur: Clarice | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2017 | ||
| Thema's: | ||