Requiem in vaarwel
(Themagedicht natuur)
Ik dring door tot het requiem
en bid je vaarwel; de lacunes
warmen amper in de nachten
waarin wereld van wit grauwer kleurt.
Laat me nog eenmaal het pad maken,
onze voeten ineengevouwen vereenvoudigd
tot een dans van sijpelend water
synchroon met de laatste tonen
van een zon die sterft in dit bos:
De nachtegalen zweven en hier
scheidden onze wegen; te vaak
zongen we incognito, staccato
klinkt beter bij nachten als deze.
Paul de Bruijn
30-01-2017