De poort
Een poort, verroest en vol zwarte vlekken
Eentje van de zovele
Ik streel met mijn borstel
Zachtjes heen en weer
De basis versmelt zich
Een poort, ik kleuren wil
Met goud laat ik me leiden
Eén laag, twee lagen
Een poort vol licht
Voorzichtig wandel ik
Ondergedompeld in een zee van straling
Sluit het vlak achter mij
Een gevoel van geluk overheerst
Ik ben veilig, ik ben goed.
Eentje van de zovele
Ik streel met mijn borstel
Zachtjes heen en weer
De basis versmelt zich
Een poort, ik kleuren wil
Met goud laat ik me leiden
Eén laag, twee lagen
Een poort vol licht
Voorzichtig wandel ik
Ondergedompeld in een zee van straling
Sluit het vlak achter mij
Een gevoel van geluk overheerst
Ik ben veilig, ik ben goed.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Farfallina_Herba | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2017 | ||
| Thema's: | ||