altijd oudje
altijd haar gesproken naam
en zie Mezelf niet eens staan
jaren opzoek, jaren versleten
waardoor zoveel vergeten
ze groeit, gaat Door met leven
het lijkt mij niet direct gegeven
in een maand of zes alles bereikt
en zelf twee en een half jaar kwijt
voel me zwak en minder staan
zei kan tenminste haar spullen aan
dit is zeker geen gewone grap
Door haar voel ik een trap
mij trap van zwakte, naar alles fluiten
bereikt haar bekende weg buiten
zoekt haar talenten en wil
en daardoor over mezelf zo stil
en zie Mezelf niet eens staan
jaren opzoek, jaren versleten
waardoor zoveel vergeten
ze groeit, gaat Door met leven
het lijkt mij niet direct gegeven
in een maand of zes alles bereikt
en zelf twee en een half jaar kwijt
voel me zwak en minder staan
zei kan tenminste haar spullen aan
dit is zeker geen gewone grap
Door haar voel ik een trap
mij trap van zwakte, naar alles fluiten
bereikt haar bekende weg buiten
zoekt haar talenten en wil
en daardoor over mezelf zo stil
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Zaterdag, februari 04, 2017 19:40 |
| Oh, Tulpje, vergeet jouw eigen succes niet, elke keer dat je weer overeind bent gekomen. Ondanks terugval bloei je steeds weer op. Het succes van een ander hoeft toch geen trap naar jou te zijn, lijkt me. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2017 | ||
| Thema's: | ||