dagzoom
de droom staat naast het lichaam
versoepelt de vlek op de muur
die er daarnet nog zat, de rest
is een gat van steen, achtergebleven
in een ontwaakte huid, nader dan
de rok, verder weg dan ooit, met
een opgekropt kussen, ontwortelde
lakens als moment in vergetelheid
versoepelt de vlek op de muur
die er daarnet nog zat, de rest
is een gat van steen, achtergebleven
in een ontwaakte huid, nader dan
de rok, verder weg dan ooit, met
een opgekropt kussen, ontwortelde
lakens als moment in vergetelheid
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2017 | ||
| Thema's: | ||