door koorts bepaald
vermoeid angsten mij mijn dromen
in het zoete slaaplied leeft de winter
leeft de zomer en weer winter
zon na elke ziekte
na het vuur en na de tranen
deze stille, zoete slaap
knipoogt kort na te veel wenen
liggen malse zachte weiden
waar geen vuur is noch de dromen
brandt het nu en angsten ogen
geven slaap en niet haar liederen
geven vuur en zelfs de dood
sunset 04-02-2017
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zondag, februari 05, 2017 11:01 |
wervelende regenboog, Dank je wel voor je lezen en reageren. War de koorts betreft, die is gelukkig weg. Wel ben ik nog, met behulp van de antibioticakuur, verder aan het uitzieken van de toch zware en besmettelijke bacteriële infectie die mij sedert 30 januari in haar greep houdt. Genegen groet en heel rustige zondag, |
|
| wervelende regenboog: | Zondag, februari 05, 2017 09:20 |
| mooi beschreven wat koorts allemaal teweeg kan brengen hopelijk is hij inmiddels verdreven hgr wr |
|
