De nacht
De nacht
omarmt mij stil
de zwaarte
van het donker
slokt mij op
stil en
zwijgzaam.
Het antwoord
doet mijn vragen
niet stoppen
enkel vertragen
voor even misschien.
Mijn ziel wil dansen
roepen en zingen
maar wie ben jij
dat jij mijn voeten
aan de grond
doet nagelen.
Bange angst
verdwijn snel
geef me vrijheid
zoals eerst.
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Zondag, februari 05, 2017 17:21 |
| mooi verwoord hoe angst je kan tegenhouden om te doen wat je wilt... | |
| Avr: | Zondag, februari 05, 2017 11:32 |
| Slapeloze nachten zijn meestal geen pretje! Maar dit is een mooi verwoorde nacht! Sterkte! mvg Avr | |
| Aquarel: | Zondag, februari 05, 2017 10:59 |
| Ik vind het mooi. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mienke | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2017 | ||
| Thema's: | ||