Uiteindelijk
Uiteindelijk
ben jij het weer
die roept
die wenkt.
Nostalgie
wikkelt zich steeds
om het heden
van mijn leven
en weer.
Uiteindelijk
ben jij het weer
die mijn gedachten
laat dansen
en herinneren.
Dicht
doe ik mijn ogen
ik lach
grenzeloos
zonder eind.
Over dit gedicht
| Auteur: mienke | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2017 | ||
| Thema's: | ||