Als ik boodschappen doe in
het grootwarenhuis in de buurt
voel ik hoe Tina, een kassierster
vanbij de ingang naar me gluurt.
Dat doet ze nu al tien jaar maar
zonder veel commentaar passeer
ik haar, telkens weer, we passen
gewoonweg niet bij elkaar.
Ach, binnenkort is het Valentijn
het zou wel leuk zijn om dan even
met haar samen te kunnen zijn.
Helaas, het is nu te laat, ze draagt
reeds een mooie huwelijksdiamant
aan haar prijzen-scannende hand.
En toch droom ik om aan je kassa
ooit te mogen betalen in natura !
Al was het maar voor één pizza !