voor alle moeders van deze aarde
verheven is zij, kijkt bezorgd
vanuit de grove houtsnede
uit een duister middeleeuwen
- een reeds lang vergeten kunstenaar
maakte dit in zijn werkplaats
naar links kijkt zij
met haar onvergetelijke liefdevolle ogen
bijna boers en te dicht bij elkaar
ziet zij de kruisiging, het ten grave dragen
alsof het net gebeurt
onder haar blik
verzinkt het lichaam van haar kindeke
- doodgewicht bij de kruisafname
als een soort slachtgewicht -
in zich ineen
verheven is zij, zo groot zijn haar zorgen
dat zij zich uit het houtsnijwerk
met geweld naar buiten dringt
sunset 10-02-2017
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, februari 11, 2017 11:30 |
Jenny Scheybeler de Jonge, teun hoek, Dank jullie wel voor jullie lezen en fijn reageren en geniet van een vredige zaterdag. Warme genegen groet, |
|
| teun hoek: | Vrijdag, februari 10, 2017 17:48 |
| kunst die aanspreekt, mogelijk ook verdiept. th | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, februari 10, 2017 13:28 |
| mooi mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2017 | ||
| Thema's: | ||