Tenslotte
Tenslotte wou ik je
dit nog even zeggen:
ik hou zo van het licht in je
donkere ogen, je haar en je huid,
al je welvingen en je vierentwintig
wervels. Het is zo. Vreselijk
niet vleselijk met je te zijn.
Bewaar geen afstand, geen pijn.
Ik hou zo van je
licht en je donkerte.
Ik hou zo van je
alles. Het is zo. Nog
even wou ik je
dit zeggen.
Ik hou van je.
Het is zo
simpel.
Zo is het.
dit nog even zeggen:
ik hou zo van het licht in je
donkere ogen, je haar en je huid,
al je welvingen en je vierentwintig
wervels. Het is zo. Vreselijk
niet vleselijk met je te zijn.
Bewaar geen afstand, geen pijn.
Ik hou zo van je
licht en je donkerte.
Ik hou zo van je
alles. Het is zo. Nog
even wou ik je
dit zeggen.
Ik hou van je.
Het is zo
simpel.
Zo is het.
Reacties op dit gedicht
| blommeke: | Dinsdag, mei 28, 2002 00:27 |
| je zult hem maar krijgen! | |
| Hanneke Eirinn: | Maandag, mei 27, 2002 23:14 |
| *zucht* wat een heerlijke liefdesverklaring! :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Theo H. A. Slachmuylders | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||