Hans Winter: | Zondag, februari 12, 2017 17:36 |
telkens toch onthechten, los van slechts onze zorg, zal ons ingekeerd weer in de wending echter laten kennen. groetje, hans |
|
Aquarel: | Zondag, februari 12, 2017 10:55 |
Heb zelf ook iemand los moeten laten die me lief is, het is een keuze, om goede momenten te koesteren, en los te laten wat je heeft gekwetst. Verder heb je een hele steun aan jouw geloof. Sterkte, liefs, Aquarel |
|
Clarice: | Zaterdag, februari 11, 2017 22:05 |
Heel erg mooi, Teun. Het is ook een beetje afstand nemen van datgene waar je toch niets mee kan of geen vat meer op hebt.. Soms sta je op en vraag je je af wat ben ik aan het doen en draai je de knop om en soms lukt het niet. Graag gelezen, gts Clarice | |
Avr: | Zaterdag, februari 11, 2017 19:39 |
Daarom is elk lichtpuntje in het leven, zo welkom! Mooi verwoord! mvg Avr | |
Willem B. Tijssen: | Zaterdag, februari 11, 2017 18:43 |
het loslaten van de zorgen en minder belast verdergaan. | |
Anneke Bakker: | Zaterdag, februari 11, 2017 18:31 |
Het loslaten klinkt zo eenvoudig kan nog lang blijven in het diepe duister blijven knellen. Losgelaten en toch geen afscheid genomen. rakend mooi gedicht Teun. Wens je een fijne avond. Anneke |
|
Auteur: teun hoek | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 11 februari 2017 | ||
Thema's: |