De Droom
Ik sliep en droomde diep
Hoe speels het haar over schouders viel
Haar steelse blik mijn ziel doordrong
Hoe het hart mijn oog tot kijken dwong
Wat een gezicht, wat een pracht
Ik zwichtte, ze had me in de ban
De aanraking van onze handen, o zo zacht
Sloten onder het maanlicht een pact
Ik de simpele boer, door verlangen bevangen
Zwoer haar trouw, geen vrouw zo mooi
Hoe schoonheid haar gedaante tooide
Groeide stoutmoedigheid in mij
Lippenrood, met lust behangen
Een beetje bloot, het vuur in mij groot
Kuste ik haar roomblanke wangen
Het verstand onbemand, naast het pad
Vormden wij een wonderpaar,
Minden elkaar zonder schroom
Maar bij het ontwaken, daar de wraak
De droom hing als verweesde geest
Boven mijn hoofd en stak de draak
Pijn, liefdesvenijn, verzucht ik Valentijn
Reacties op dit gedicht
| Dewiop19: | Donderdag, mei 25, 2017 16:48 |
| Erg mooi verwoord kan er bijna in weg zinken jammer dat mooie dromen niet wat dichterbij bij de realiteit zijn een beetje meer tastbaar |
|
| claire vanfleteren: | Woensdag, februari 15, 2017 19:05 |
| Mocht je kunnen, dat had je zeker gewild om in die droom te verdrinken. Zeer mooi! | |
| september: | Zondag, februari 12, 2017 19:55 |
| Schitterend gedicht Mima. Liefs |
|
| teun hoek: | Zondag, februari 12, 2017 18:39 |
| een heerlijke droom een ontwapenend ontwaken, helaas.Sterkte. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mima | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 12 februari 2017 | ||
| Thema's: | ||