verdwaald
in mijn Gedachtes ga ik rond
en dwaal langzaam af
van angst en veel verdriet
waar boosheid in zit
O zak ik weg in wanhoop
verdwaald in eigen wegen
kwaad van onmacht
pijn die niet te dragen in
tranen rolde over mijn wangen
bang om mezelf te beschadigen
in mijn Gedachtes ga ik rond
en stilletjes lig ik daar
in een cel vol lucht
waar ik de rust vinden zal
om die verdwaalde wanhoop te stoppen.
en dwaal langzaam af
van angst en veel verdriet
waar boosheid in zit
O zak ik weg in wanhoop
verdwaald in eigen wegen
kwaad van onmacht
pijn die niet te dragen in
tranen rolde over mijn wangen
bang om mezelf te beschadigen
in mijn Gedachtes ga ik rond
en stilletjes lig ik daar
in een cel vol lucht
waar ik de rust vinden zal
om die verdwaalde wanhoop te stoppen.
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Dinsdag, februari 14, 2017 21:14 |
| Soms moet je even door heel zware momenten (komt het allemaal terug) voordat het daarna weer beter kan gaan...Je bent dapper, tulpje, niet opgeven! Gts, Clarice | |
| teun hoek: | Maandag, februari 13, 2017 11:27 |
| het blijft je achter volgen, schudt het van je af, waar mogelijk. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2017 | ||
| Thema's: | ||