Ik weet niet
Ik weet niet of dit goede weken zijn,
maar deze week, op deze kamer, in dit
verstelbaar bed op wieltjes, heb ik de mens
geworden god gezien. Soms onbeweeglijk
als de planten, soms gehuld in een wit pak,
een gemeende glimlach en een warme stem,
maar bovenal in de even geopende ogen.
Geen weg terug. De dood zit aan, hier
aan de tafels. Buiten heeft het opgehouden
met regenen. Hier hangt het water
naast het bed en hangt er een cilinder
vol, longenroze. Een leven is op
gehouden aan weinig. Vandaag is het Pasen.
Ik weet niet of dit goede weken zijn.
maar deze week, op deze kamer, in dit
verstelbaar bed op wieltjes, heb ik de mens
geworden god gezien. Soms onbeweeglijk
als de planten, soms gehuld in een wit pak,
een gemeende glimlach en een warme stem,
maar bovenal in de even geopende ogen.
Geen weg terug. De dood zit aan, hier
aan de tafels. Buiten heeft het opgehouden
met regenen. Hier hangt het water
naast het bed en hangt er een cilinder
vol, longenroze. Een leven is op
gehouden aan weinig. Vandaag is het Pasen.
Ik weet niet of dit goede weken zijn.
Reacties op dit gedicht
| blommeke: | Dinsdag, mei 28, 2002 00:24 |
| erg mooi, weer... | |
| Hanneke Eirinn: | Maandag, mei 27, 2002 23:24 |
| droeflottig mooi.. je schrijft erg goed.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Theo H. A. Slachmuylders | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||