Terug naar de zee
Terug
Naar de zee
Het strand van oneindigheid
Door zilte lucht omgeven
Wind duwt in de rug
Helmgras waait met mij mee
Golven zo wijd verspreid
Rust en stilte mogen beleven
De tijd..., gaat er niet vlug
Reacties op dit gedicht
| Willem B. Tijssen: | Vrijdag, februari 17, 2017 19:01 |
| mooie beeldtaal. | |
| ILse Bruintjes: | Vrijdag, februari 17, 2017 15:08 |
| mooi | |
| Avr: | Vrijdag, februari 17, 2017 10:17 |
| Een heel mooi, beeldend schrijven! mvg Avr | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, februari 17, 2017 10:13 |
| Zo rustiek kan een gedicht ook zijn Stroejaro, heel mooi. Fijne dag. Anneke |
|
| teun hoek: | Vrijdag, februari 17, 2017 08:07 |
| de tijd kent haar eigen ritme van eb en vloed. mooi th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stroejaro |  
|
|
| Gecontroleerd door: Stroejaro | ||
| Gepubliceerd op: 17 februari 2017 | ||
| Thema's: | ||