Voor mijn man
Heb toch vertrouwen in mij
ik ben nu als een berg
al zie jij mij als een kleine heuvel
Jij vraagt je af waarom ik ben zoals ik ben
maar vraag niet
kijk maar en je zult het zien
Mijn hart spreekt zich niet vaak uit
Te vaak hoor jij mijn geklaag te laat
Als alles teveel is geworden
Maar heb toch vertrouwen in mij
Mijn ziel zal snel weer zijn zoals ze was
Zoals ze behoort
En vergeet nooit, mijn lieve
jij bent mijn wereld
Laat mij eenmaal jouw berg zijn
Eenmaal jouw rots in de branding....
ik ben nu als een berg
al zie jij mij als een kleine heuvel
Jij vraagt je af waarom ik ben zoals ik ben
maar vraag niet
kijk maar en je zult het zien
Mijn hart spreekt zich niet vaak uit
Te vaak hoor jij mijn geklaag te laat
Als alles teveel is geworden
Maar heb toch vertrouwen in mij
Mijn ziel zal snel weer zijn zoals ze was
Zoals ze behoort
En vergeet nooit, mijn lieve
jij bent mijn wereld
Laat mij eenmaal jouw berg zijn
Eenmaal jouw rots in de branding....
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Judith de Laat | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||