Het komt aan
Het komt aan
Jij hebt nieuwe sloten
in de deuren laten maken
alles weggegeven, dat je
niet meer nodig vond
CD’s en langspeelplaten
uit die goede oude tijd
gelukkig durfden zijn
Het is beter jou te laten
jij loopt niet in zeven sloten
past niet in bescheidenheid
Ik zie jou nog steeds voor me
wat vierkant was, is nu rond
Jij weet mij altijd te raken
het gedeelde doet ons pijn
Maar dat zal best wel slijten
als de glimlach om je mond
Er valt niets meer te verwijten
nu de woorden zijn verstomd
Verwarring heerst, geen lijn
waarmee wij verbonden zijn
eens wordt alles zuiver rein
Jij hebt nieuwe sloten
in de deuren laten maken
alles weggegeven, dat je
niet meer nodig vond
CD’s en langspeelplaten
uit die goede oude tijd
gelukkig durfden zijn
Het is beter jou te laten
jij loopt niet in zeven sloten
past niet in bescheidenheid
Ik zie jou nog steeds voor me
wat vierkant was, is nu rond
Jij weet mij altijd te raken
het gedeelde doet ons pijn
Maar dat zal best wel slijten
als de glimlach om je mond
Er valt niets meer te verwijten
nu de woorden zijn verstomd
Verwarring heerst, geen lijn
waarmee wij verbonden zijn
eens wordt alles zuiver rein
Reacties op dit gedicht
| Avr: | Zaterdag, februari 18, 2017 11:07 |
| Een droefmooi en herkenbaar schrijven! Je kunt het ervaren als een soort van rouw. En rouwen heeft zijn tijd nodig! Sterkte! mvg Avr | |
| wervelende regenboog: | Zaterdag, februari 18, 2017 11:00 |
| het vergt moed om te veranderen en te aanvaarden mooi neergezet |
|
| ela: | Zaterdag, februari 18, 2017 09:59 |
| Als je zover ben t is het alsof er nooit een scheiding was. ela |
|
| teun hoek: | Zaterdag, februari 18, 2017 09:32 |
| sterkte. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 18 februari 2017 | ||
| Thema's: | ||