Vergeten
Weer raast er een storm
een storm door mijn hart
van onbegrip
onmacht en verdriet.
Maar nu draai ik het om
door de storm te gebruiken
donkere wolken weg te vagen
en de zon in mijn hart
weer te laten schijnen.
Ik wil weer vrij zijn om te leven
en te zijn wie ik ben
een storm door mijn hart
van onbegrip
onmacht en verdriet.
Maar nu draai ik het om
door de storm te gebruiken
donkere wolken weg te vagen
en de zon in mijn hart
weer te laten schijnen.
Ik wil weer vrij zijn om te leven
en te zijn wie ik ben
Reacties op dit gedicht
| My-Sister-love: | Maandag, februari 20, 2017 22:27 |
| Dank jullie wel.. | |
| Clarice: | Zondag, februari 19, 2017 22:36 |
| Erg goed geschreven, kan me er iets bij voorstellen. Soms is er storm nodig om daarna rustiger te voelen, zeker als er eerst vanalles opgekropt wordt.. Gts, Clarice | |
| Mylove65: | Zondag, februari 19, 2017 19:05 |
| Nou ik vind het een ontzettend mooi gedicht, heb het nu al paar keer gelezen maar heel goed geschreven | |
| gedichtenlady: | Zondag, februari 19, 2017 09:36 |
| Heel mooi. Vecht tegen die donkere wolken en dat de zon weer in je hart kan schijnen. Natuurlijk is het belangrijk om te zijn wie je bent. Groetjes |
|
| My-Sister-love: | Zondag, februari 19, 2017 09:17 |
| De onderste regel van gedicht ontbreekt. Er moet nog staan. Zij, die ik was vergeten.... | |
| Anneke Bakker: | Zondag, februari 19, 2017 09:04 |
| Daar is een sterk karakter voor nodig, en dat toon je hier. Een goede instelling! Veel sterkte en mooie zondag wens ik je. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: My-Sister-love | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2017 | ||
| Thema's: | ||