Verlangen.
Verlangen.
Plotseling kan het
je overvallen
verlangen naar de lentezon.
Ik zie narcissen
openbloeien
winterakonieten in het gazon.
Slierten van regen
grauw en vochtig
accentueren dat gevoel
naar een verlangend
nieuwe start
met lentebloesem als warm doel.
Lente geeft dat verlangen
naar herstel aan
in ‘t wit van madelief en vogelmelk
de lokroep van
nachtegaal en koekoek
bladvulling en de kleurenkelk.
De kilte van de
winter smorend
alsof de aard vernieuwd en pronkt
jong leven uitspruit
tot voltooiing
waarnaar ’t insectenleger lonkt.
th
Reacties op dit gedicht
| Avr: | Dinsdag, februari 21, 2017 09:54 |
| Kan alleen al genieten, van de vogels die fluiten! Mooi gedicht! mvg Avr | |
| Mamke: | Dinsdag, februari 21, 2017 09:31 |
| Oh ja, zo herkenbaar! Ik verlang met je mee... | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, februari 21, 2017 09:30 |
| nog een maandje denk ik teun moet lukken toch?Zo herkenbaar |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, februari 21, 2017 09:28 |
| Ik deel dat verlangen naar lente , zon en bloemen Teun, ons geduld wordt op de proef gesteld, maar afijn, nog even geduld beoefenen. Heb een fijne dag samen. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 21 februari 2017 | ||
| Thema's: | ||