Het lijkt wel herfst om mij heen
Een stevige wind
Kauwen wervelen door de lucht
De storm, haar woede lijkt wel blind
Een klein vogeltje, verdwenen in een zucht
Het lijkt wel herfst om mij heen
Vooral als de regen zich flink laat zien
De onrust klaagt steen en been
De zwaarte weegt zelfs windkracht tien
Binnen spreekt warm en veilig
Buiten spelt.... onheilig
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Woensdag, februari 22, 2017 12:05 |
| even doorbijten maar. h gr. th |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, februari 22, 2017 10:13 |
| Oei, onheilspellende berichten, maar ook dit gaat weer voorbij. Stuur je een warme groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stroejaro |  
|
|
| Gecontroleerd door: Stroejaro | ||
| Gepubliceerd op: 22 februari 2017 | ||
| Thema's: | ||