In de wolken van mijn geest
ben ik wezen dwalen
De hemelblauwe lucht
kleurde plots donkergrijs
en ik verdronk in de buien

Ik zocht in ellelange nachten
en voorzag vele visioenen
Monsters onder het bed
sneden mijn keel door
en ik stierf gedurende de daad

De hitte van de hel
verbrandde mijn blote voeten
Lopen, doorlopen ging niet meer
Ik was als versteend
net als de vrouwelijke zandpilaar

Geen vogel zong voor mij een lied
Allen namen een deel van mij
en pikte tot bloedens toe
Geen beweging kwam tot stand
Ik was letterlijk versteend

En plots liep daar een engel
die neer gedaald was uit een hemel
En raakte even mijn zwarte haar
Kleur kwam tot leven
De laatstgeborene werd de eerste

Voor mijn kleintje