Jadzia: | Vrijdag, maart 17, 2017 10:16 |
Heerlijk dit mijmeren en de verwondering van de natuur. Ik vind het schitterend beschreven. Warme groet van Jadzia |
|
claire vanfleteren: | Dinsdag, februari 28, 2017 13:40 |
al mijmerend kan men gedichten vormen, echt nodig in een leven vol stress | |
gedichtenlady: | Zondag, februari 26, 2017 12:24 |
Mooi | |
Solitair: | Vrijdag, februari 24, 2017 11:11 |
Mooi geschreven Anneke. Wij stijgen allemaal ooit op. Mooie schets van eenzaamheid, vergelijking tussen de mens en de vogels, beschreven door jou. Fijn weekend voor jou en jouw naasten. Groetje, | |
Willem B. Tijssen: | Donderdag, februari 23, 2017 19:00 |
Mee mijmeren in en over deze mooie beeldende strofen. | |
Paula Hagenaars: | Donderdag, februari 23, 2017 16:12 |
Mooi ontroerend Anneke Lieve groet Paula | |
september: | Donderdag, februari 23, 2017 14:25 |
Prachtig gedicht Anneke, de mooie woorden nodigen uit tot mee mijmeringen. Een gedicht waarin je gevoel heel mooi over kunt brengen. Liefs | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, februari 23, 2017 13:07 |
zag het voor me je kunt schrijven hoor!! |
|
Avr: | Donderdag, februari 23, 2017 12:15 |
Heel mooi verwoord dit moment, waarin je jezelf zelfs in de natuur herkent!mvg Avr | |
teun hoek: | Donderdag, februari 23, 2017 12:02 |
waarmee Anneke, het bracht je in gedachten bij.... altijd goed die herinnering. h gr. teun |
|
Auteur: Anneke Bakker | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 23 februari 2017 | ||
Thema's: |