Je voelt...
Je voelt, je zegt, je denkt...
Je hersens zeggen wat je bent.
Geprogameerd leef je je leven,
in 't web ben je aan het weven...
Draadje voor draadje,
ga je dag in dag uit maar door.
als men je vraagt waarvoor,
zoek je vluchtend naar een gaatje...
Een gat waarin je schuilen kan,
denkent dat je daar veilig bent...
Zo is het goed, dit is bekend...
Hoe moet het anders zeg je dan!
Maar dan voel je...
En dan oppeens spreek je,
vanuit het binnenste van je ziel!
Vanuit dat puntje in je buik,
waarvan je bijna in de afgrond viel...
Help me! Zeg me; zucht je...
Hoe kom ik los,
wie bevrijdt me...
Je huilt, je voelt, je lacht.
Je kruipt naar buiten...
Zeg me wie had dit gedacht!
Je hersens zeggen wat je bent.
Geprogameerd leef je je leven,
in 't web ben je aan het weven...
Draadje voor draadje,
ga je dag in dag uit maar door.
als men je vraagt waarvoor,
zoek je vluchtend naar een gaatje...
Een gat waarin je schuilen kan,
denkent dat je daar veilig bent...
Zo is het goed, dit is bekend...
Hoe moet het anders zeg je dan!
Maar dan voel je...
En dan oppeens spreek je,
vanuit het binnenste van je ziel!
Vanuit dat puntje in je buik,
waarvan je bijna in de afgrond viel...
Help me! Zeg me; zucht je...
Hoe kom ik los,
wie bevrijdt me...
Je huilt, je voelt, je lacht.
Je kruipt naar buiten...
Zeg me wie had dit gedacht!
Reacties op dit gedicht
| jessica : | Vrijdag, november 24, 2000 12:20 |
| ik ben het ook met fir en ilona eens.... mooi...gewoon geen woorden voor...xxjessica |
|
| ilona: | Vrijdag, november 24, 2000 11:03 |
| heel erg mooi zeg...ben het met Fire eens..... | |
| Firebolt: | Donderdag, november 23, 2000 19:46 |
| Wat een geweldig mooi gedicht...! Echt...! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Anita Martijn | 
|
|
| Gecontroleerd door: simpel | ||
| Gepubliceerd op: 23 november 2000 | ||
| Thema's: | ||