Wanneer ik 'n Huis in ga
Wanneer ik 'n Huis in ga
Wanneer ik 'n huis in ga
voel ik mij verbonden.
Niet de plek, maar eerder qua
wat ooit heeft plaatsgevonden.
Heden en verleden,
een ongrijpbare relatie.
Gezocht, of bewust vermeden:
de historische sensatie.
Waarom die afkeer, waaraan men lijdt:
Het verleden doet de blinden geeuwen.
En maakt het uit in welke tijd?
Wellicht het liefst de middeleeuwen.
Het verstrijken van seizoenen verachtte hij
de klok tikt immer door.
Vereeuwig mij, in het herfsttij
opdat het bestaan mij nooit verloor.
Homo Ludens, niets drukt de pret.
Spelling? Ach, wie geeft!
Schrijf een S maar als een Z
Zolang het verleden maar leeft!
Wanneer ik 'n huis in ga
voel ik mij verbonden.
Niet de plek, maar eerder qua
wat ooit heeft plaatsgevonden.
Heden en verleden,
een ongrijpbare relatie.
Gezocht, of bewust vermeden:
de historische sensatie.
Waarom die afkeer, waaraan men lijdt:
Het verleden doet de blinden geeuwen.
En maakt het uit in welke tijd?
Wellicht het liefst de middeleeuwen.
Het verstrijken van seizoenen verachtte hij
de klok tikt immer door.
Vereeuwig mij, in het herfsttij
opdat het bestaan mij nooit verloor.
Homo Ludens, niets drukt de pret.
Spelling? Ach, wie geeft!
Schrijf een S maar als een Z
Zolang het verleden maar leeft!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Extaser | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2017 | ||
| Thema's: | ||