We kusten stilte
we kusten stilte
ik wist je altijd
blindelings te vinden
maar het streepje maan
tekende mysterieus je naam
volgde het profiel
van je gezicht
prachtig werden de zachte
rondingen scherp uitgelicht
we kusten de stilte
van een dromend ervaren
om het paradijselijke in de
schepping samen te evenaren
wij hebben sterren gezien
maar in het volgen van de
wassende maan zijn er ook
stukjes hemel voorbij gegaan
wil melker
25/02/2017
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, maart 01, 2017 21:26 |
| Een lieflijk zacht en prachtig gedicht Wil. Heel fijn om te lezen. Daarom herlas ik nogmaals om de sfeer goed te voelen. Liefs | |
| Dirk Hermans: | Woensdag, maart 01, 2017 18:25 |
| Wondermooi zo bijzonder weergegeven mooi Groeten Dirk |
|
| lachebekje1988: | Zaterdag, februari 25, 2017 21:28 |
| Stukjes hemel voorbij gegaan. Geniaal! | |
| Clarice: | Zaterdag, februari 25, 2017 21:17 |
| Een mooi en warm gedicht, Wil. Gts, Clarice | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, februari 25, 2017 14:21 |
| heel mooi | |
| teun hoek: | Zaterdag, februari 25, 2017 12:03 |
| een verliefde terugblik die wens ik ook toekomst kent. th | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, februari 25, 2017 11:10 |
| Blinde liefde in stilte gekust, mooier kun je het niet maken. Hemels mooi gedicht Wil.Fijn weekend. Anneke |
|
| ela: | Zaterdag, februari 25, 2017 09:43 |
| De zachtheid van het woord. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2017 | ||
| Thema's: | ||