vast je asdag
vast je asdag
wie heeft er geen
zonde rond zijn ziel?
het telkens ergens wel weten,
maar vergeten waartoe je geroepen
bent bestemd. overheerst niet het zoete
moeten verzadigen, spijt biedt spoedig meer
de tijd, vaak het missen van binneninzicht?
weer zien, zo af en toe, alsof het niets gaf,
dient zich soms plots toch aan als de zon
de verwondering biedt over je te goedig
te kwader trouw op te gaan. zoals ook
het recht op velen zal regenen. nee
geenszins blijft ‘t, neem het vast zo
nauw, buiten ons grauw. tezamen
aangewezen op de genadiger
gave dan wij door onze
daden ondervonden
konden wezen.
*
want Hij laat zijn zon opgaan
over bozen en goeden en laat het
regenen over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.
[Mat. 5:45]
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, maart 07, 2017 20:54 |
| Heel mooi. Ik heb gelezen met bewondering en respect. | |
| Solitair: | Dinsdag, maart 07, 2017 18:49 |
| Blij om jou weer te lezen met een mooi eindstukje van jouw gedicht die in alle hemels boeken verkondigd wordt. Groetje, | |
| wervelende regenboog: | Donderdag, maart 02, 2017 09:35 |
| mooie urn met woorden zet je hier neer Hans! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, maart 01, 2017 19:53 |
| graag gelezen | |
| teun hoek: | Woensdag, maart 01, 2017 19:49 |
| as als teken van lijden en rouw met hoop op en weten van de komende overwinning. mooi ook van constructie. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hans Winter | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2017 | ||
| Thema's: | ||