het noodlot
niemand, echt niemand
kwam tussen ons twee
jij was mijn tante
nu mijn bescherm engel
ik zat in tranen
en kon niet begrijpen
van jou zieke tijd
dat de dood ons scheid
iedere dag, iedere tijd
mis ik jou, mijn bescherm engel
ik wilde je niet laten gaan
maar het noodlot brengt aan
en toen, toen ben jij gegaan
kwam tussen ons twee
jij was mijn tante
nu mijn bescherm engel
ik zat in tranen
en kon niet begrijpen
van jou zieke tijd
dat de dood ons scheid
iedere dag, iedere tijd
mis ik jou, mijn bescherm engel
ik wilde je niet laten gaan
maar het noodlot brengt aan
en toen, toen ben jij gegaan
Reacties op dit gedicht
| Avr: | Donderdag, maart 02, 2017 19:53 |
| Pijnlijk! Wens je sterkte met dit verlies, tulpje! mvg Avr | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, maart 02, 2017 19:25 |
| zwaar sterkte hoor |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, maart 02, 2017 17:25 |
| Draag de mooie herinneringen aan haar in je hart Tulpje. Sterkte gewenst. Anneke |
|
| teun hoek: | Donderdag, maart 02, 2017 17:03 |
| iemand verliezen die je zo aanhangt is zwaar en moeilijk. neem haar raadgevingen mee dan blijft zij dichtbij. sterkte. h gr. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2017 | ||
| Thema's: | ||