Wever van de dromen
Als ik mijn ogen sluit
komt er iets uit het onbekende
naar mijn onderbewust toe.
Het klopt op mijn hart
vragend om de deur te openen
en naar mijn verlangens te kijken.
Het weeft een net
in een cirkel
met onzichtbare touwen.
Deze touwen houden
mijn angsten buiten
en laten mijn vrienden binnen.
Want zij kennen me
door en door
en laten me varen.
In de rivierendroom
van het leven.
Dank jullie allemaal.
komt er iets uit het onbekende
naar mijn onderbewust toe.
Het klopt op mijn hart
vragend om de deur te openen
en naar mijn verlangens te kijken.
Het weeft een net
in een cirkel
met onzichtbare touwen.
Deze touwen houden
mijn angsten buiten
en laten mijn vrienden binnen.
Want zij kennen me
door en door
en laten me varen.
In de rivierendroom
van het leven.
Dank jullie allemaal.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2017 | ||
| Thema's: | ||