ik droom mij tijd terug (Uit: Gisteren)
wat mij van Venetië blijf
ondanks de menigte toeristen
is de totale leegte van de stad
- veel van waar nu asfalt ligt en huizen staan
is enkel opgebouwd op ’t zinkend land
als een engel, ons leidend en wijzend
helpt ons de reisgids en vertelt
hoe een boom aan twee soorten bladeren komt
dat God de tuinman is van hemel en van aarde
onverdroten slenteren wij door de dagen
samen met de doden van deze oude stad
pratende, luisterende wandelaars
traag lopend over de brug der zuchten
sindsdien tel ik altijd haar bogen
ook al vermeerderen zij zich snel
vloeien stromen er onderdoor
verwart het mij toch telkens weer
droom mij de tijd simpel terug
sunset 07-03-2016
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, maart 07, 2017 12:51 |
wervelende regenboog, teun hoek, Dank jullie wel voor jullie lezen en fijn reageren. Enne, teun hoek, moet je beslist doen want is echt de moeite. Maar wacht niet te lang, want het is geenfabeltje dat Venetië langzaam maar zeker wegzinkt. Warme genegen groet en fijne dinsdagnamiddag, |
|
| sunset: | Dinsdag, maart 07, 2017 12:49 |
| Jammer van twee storende foutjes in mijn gedicht: - eerste zin, eerste strofe, laatste woord moet 'blijft' zijn i.p.v. 'blijf'. - de datum na mijn schrijversnaam is natuurlijk 07-03-2017 (en niet 07-03-2016) Misschien dat een vriendelijk iemand dat kan / wil verbeteren? Dank bij voorbaat en genegen groet, |
|
| teun hoek: | Dinsdag, maart 07, 2017 10:29 |
| altijd nog de wens er eens te kijken. th | |
| wervelende regenboog: | Dinsdag, maart 07, 2017 10:11 |
| mooi hoe jij de sfeer van Venetië hier neerzet Sunset h.gr. wr |
|
