tijd blijft voor ons altijd te kort
ik wil je voorlezen
wat nog niet geschreven staat
op façades van huizen
of op waslijnen: bonte poëzie
maar dragers passen
reeds lang niet meer in kleren
en roodborstjes vind je
enkel nog in verwaarloosde bermen
snel wil ik nog voor je opschrijven
hoe warmte boekpagina’s schildert
op tegenoverliggende wanden
waarop niemand anders iets noteert
en ook al bloeien twijgen eeuwig geurend
geef ik jou armen, aderen, adem
en ook de liefde van mijn hart
al blijft die tijd voor ons altijd te kort
sunset 08-03-2017
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, maart 08, 2017 23:52 |
ela, wervelende regenboog, Dank jullie voor jullie lezen en reageren en nog een heel rustige woensdagavond verder. Genegen vriendschappelijke groet, |
|
| wervelende regenboog: | Woensdag, maart 08, 2017 13:28 |
| heel mooi Sunset! | |
| ela: | Woensdag, maart 08, 2017 09:09 |
| Zeer mooi en liefdevol voorgelezen. ela |
|
