Passage
ik lig hier op bed
de spiegels aan de wand
ontkennen
maar ik voel je aanwezigheid
de tijd staat stil
jouw blik op het oneindige gericht
wist je welig te tieren
je spirit aan de waslijn
op windkracht acht
poedelnaakt paraderen
de kussens ruiken naar
jouw gedachten
sigaretten en budgetbier
de matras vertoont deuken
gelijk aan het verstand
dat je stuk wist te neuken
geklets achteraf
nu pluk ik zwarte spinnen
uit de laatste restjes wol
en hang de schaapjes halfstok
Reacties op dit gedicht
| Avr: | Donderdag, maart 09, 2017 20:04 |
| Uit het oog, maar niet uit het hart! Een mooi, beeldend schrijven, waaruit het gemis te lezen is! mvg Avr | |
| september: | Donderdag, maart 09, 2017 19:46 |
| Hoe hard gemis kan zijn..In sterke mooie bewoordingen vormgegeven in intensiteit.. Liefs | |
| Willem B. Tijssen: | Donderdag, maart 09, 2017 19:16 |
| Het gemis aan die geliefde ander mooi beschreven. | |
Over dit gedicht
| Auteur: mima | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2017 | ||
| Thema's: | ||