Gewijde tijd
gewijde tijd
nog donkert
niet de lucht
de ondergaande
zon schijnt alle
schaapjes rood
intense drukte
van de dag
neemt langzaam af
de stille schemering
draagt sporen nacht
gewijde tijd
in terugblik naar
het volle licht
een mijmering over
de dagelijkse plicht
in ontspanning rust
de avond vol vermaak
die in voldane moeheid
wordt genoten totdat
alle luiken zijn gesloten
wil melker
11/03/2017
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, maart 11, 2017 23:10 |
| Mooi mooi. De schemering als gewijde tijd. Na dagelijkse plicht of arbeid. Waar mijmeringen komen en ontspannen de tijd beleven en dromen Voelbaar dat tijdsbesef dan anders is Heel graag gelezen en bedankt voor je mooie dichterlijke reactie. Liefs |
|
| Clarice: | Zaterdag, maart 11, 2017 14:11 |
| Een mooi rustpunt van de dag, Wil. De gedachten nog even laten gaan naar waar ze willen gaan. Misschien nog even iets schrijven hier.. Mooi gedaan, gts Clarice | |
| Willem B. Tijssen: | Zaterdag, maart 11, 2017 11:04 |
| Van deze gewijde tijd in de mijmering over hoe we het beter zouden kunnen gebruiken zouden we in deze hedendaagse jachtige tijd veel kunnen leren. Mooi, beeldend en met diepgang geschreven. |
|
| teun hoek: | Zaterdag, maart 11, 2017 10:00 |
| een avondmelodie vervuld van melancholie. Mooi verstillend. th |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, maart 11, 2017 09:30 |
| Dat zijn van die sacrale momenten om te mijmeren of men de dag plichtgetrouw heeft doorgebracht, daarna is het tijd om ook je eigen 'luikjes'te sluiten. Mooi gedicht laat je ons lezen Wil. Zonnig weekend wens ik je. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2017 | ||
| Thema's: | ||