Een lange nacht
Alleen en lusteloos
in deze nacht
Ik kom hem zo niet door
jij hebt me weer in je macht
Vanaf het begin tot het eind
hoe jij hier verscheen
Alles zie ik voor me
alle pijn weer door me heen
De stem die in mijn hoofd blijft
jouw stem, zo machtig en sluw
Steeds ben je er weer
hoe hard ik je ook wegduw
Ik wil niet naar je luisteren
toch doe ik wat je zegt
Maar al 3 jaar dat ik je wil verbannen
al die tijd dat ik tegen je vecht
Laat me los
laat me gaan,
naar dromenland,
een mooi bestaan
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, mei 28, 2002 23:10 |
| zo verbind je een eens beminde met al je moeilijke gevoelens, zou je niet zo hoeven vechten in een strijd om te beslechten, geef je veeleer een beetje mee, dan laat je eerder los. groetje, peetoom hans |
|
| Judith de Laat: | Maandag, mei 27, 2002 20:40 |
| Mooie woorden...mooi gedicht... groetjes van judith |
|
| Erna Muermans: | Maandag, mei 27, 2002 20:12 |
| mooi vlinder... Erna |
|
| No Name: | Maandag, mei 27, 2002 19:50 |
| heel mooi maar ook heel angstig... moet ik hem wegjagen??? :s zou het graag voor je willen proberen... liefs, kus |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vlinder538 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||