Het niemendalletje
het niemendalletje
juist jij
kunt zo fijntjes
erotiserend
de lijntjes
ophangen van
het niemendalletje
als voorspel
tot een ultieme
apotheose
we spiegelden
elkaar kwijt
in de subtiliteit
waarmee jij
me raakte
weerhaakte in
beteugelde lust
mij de sporen gaf
zonder rust
we schemerden
in de warme gloed
waar het leven
nog zinderde in
volmaakte eenheid
zagen de zon
opgaan en een
nog volle maan
in de spiegel staan
wil melker
12/03/2017
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, maart 12, 2017 22:44 |
| Mooi gedicht Wil. Subtiel liefdevol. Als een niemendalletje. En je gedicht er prachtig en met net dat vleugje extra dromen erom heen geweven. Liefs | |
| Clarice: | Zondag, maart 12, 2017 14:24 |
| Een betoverend staaltje schrijven weer van jou, Wil! Gts, Clarice | |
| Avr: | Zondag, maart 12, 2017 13:52 |
| Een heel mooi liefdesschrijven! mvg Avr | |
| Anneke Bakker: | Zondag, maart 12, 2017 08:39 |
| Een subtiel gevalletje zoals een niemendalletje kan bij zon en maan iemand in vervoering brengen. Geniet van deze mooie lentedag Wil. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, maart 12, 2017 05:40 |
| deze danst!!! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, maart 12, 2017 05:40 |
| tjonge wil ben gelijk wakker!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 12 maart 2017 | ||
| Thema's: | ||