ingebed in stralen goud
woorden vallen uit monden
zij druppelen toon na toon
van lippen als veloursgordijnen
de gedachten gegoten in lood
mijn handen houden rust
zij zoeken niet, genieten
duizend tonnen lucht
op elk der ledematen
vederlicht omspoelt
blikken, vloeiend, niet gefixeerd
dekken oogleden toe
tot waar zinnen hen volgen
dansen in ’t licht van zon
in de balzaal van het leven
ingebed in stralen goud
sunset 13-03-2017
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, maart 17, 2017 08:17 |
wervelende regenboog, Stroejaro, teun hoek, Clarice, Dank jullie wel voor jullie lezen en reageren. Momenteel heb ik het zo druk dat ik er zelfs niet toe kom om te schrijven. En dan is het heel erg. En ja, dit werd geschreven naar aanleiding afgelopen zondag van 'poëzie in 't Hazzo' *glimlacht*, een poëzienamiddag die ik maandelijks organiseer (op mijn Facebook-site vind je meer informatie daarover). Warme genegen groet en heel vredige vrijdag, |
|
| Clarice: | Maandag, maart 13, 2017 22:14 |
| Sprookjesachtig geschreven, sunset, er zit vast iets moois achter in gedachten... Gts, Clarice | |
| teun hoek: | Maandag, maart 13, 2017 11:12 |
| een mooie melodie aan woorden th |
|
| Stroejaro: | Maandag, maart 13, 2017 10:44 |
| Bijzonder mooi, graag gelezen. | |
| wervelende regenboog: | Maandag, maart 13, 2017 10:30 |
| voelt licht en goed na dit gelezen te hebben heel mooi Sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2017 | ||
| Thema's: | ||