Och als ik alleen al denk aan je haar,
dat rood glanst in het avondlijk licht
en naarmate de avond vordert verkleurt
-of dat beeld ik me in, dat gebeurt-
ik hoef alleen maar te denken aan je ogen
die me zo diep aankijken dat ik kan huilen
om onze versie van de werkelijkheid
-of de hunkering naar jouw genegenheid-
en als ik nog eens aan mijn kussen ruik
waar jouw woorden en lach hebben gelegen
en ik je gekreun nog zachtjes horen kan
-och meisje, wat haat ik je dan-