lente
ook al klinken woorden
nergens naar, dit
ochtendlicht blijft onderhuids
gedragen, meerstemmig
en zacht herinnerbaar
pastelgeuren,
met ons verbonden
in een zee aan golven
met vredig water
gelijkgericht, onder
prille kleuren bedolven
als magnetische polen
zo innig blij
eindelijk, de zon is
de evenaar voorbij
nergens naar, dit
ochtendlicht blijft onderhuids
gedragen, meerstemmig
en zacht herinnerbaar
pastelgeuren,
met ons verbonden
in een zee aan golven
met vredig water
gelijkgericht, onder
prille kleuren bedolven
als magnetische polen
zo innig blij
eindelijk, de zon is
de evenaar voorbij
Reacties op dit gedicht
| Avr: | Donderdag, maart 23, 2017 18:27 |
| Mooi verwoord! mvg Avr | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, maart 23, 2017 11:56 |
| prachtig | |
| teun hoek: | Donderdag, maart 23, 2017 10:47 |
| een welkom van de lente. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo |  
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2017 | ||
| Thema's: | ||