De herinnering
De herinnering
Ik vergeet die dagen en nachten nooit
waarin de wereld stilstond.
Er was zoveel verdriet en ongeloof.
Er was kwaadheid en angst.
Het hallucinante moment waarop vliegtuigen
zich in de Twin Towers in New York boorden.
De klopjacht op Marc Dutroux.
De meisjes die uit zijn huizen werden gehaald.
De nachtelijke aanvallen bij de eerste Golfoorlog,
waar we door een tv reporter schuilend onder een tafel
dat angstwekkend groene licht zagen.
Nu 1 jaar na 22 maart 2016 de zwarte dag voor ons land.
De waanzin sloeg keihard toe.
We hebben geweend tijdens de herdenking.
In Engeland werden ze daarvoor beloond
met een aanslag op eigen bodem.
Voor de zoveelste keer, werd het donker in ons hart!
Claire Vanfleteren ©
Ik vergeet die dagen en nachten nooit
waarin de wereld stilstond.
Er was zoveel verdriet en ongeloof.
Er was kwaadheid en angst.
Het hallucinante moment waarop vliegtuigen
zich in de Twin Towers in New York boorden.
De klopjacht op Marc Dutroux.
De meisjes die uit zijn huizen werden gehaald.
De nachtelijke aanvallen bij de eerste Golfoorlog,
waar we door een tv reporter schuilend onder een tafel
dat angstwekkend groene licht zagen.
Nu 1 jaar na 22 maart 2016 de zwarte dag voor ons land.
De waanzin sloeg keihard toe.
We hebben geweend tijdens de herdenking.
In Engeland werden ze daarvoor beloond
met een aanslag op eigen bodem.
Voor de zoveelste keer, werd het donker in ons hart!
Claire Vanfleteren ©
Over dit gedicht
| Auteur: claire vanfleteren | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 24 maart 2017 | ||
| Thema's: | ||