Lenteachtige ondeugd
lenteachtige ondeugd
in de lach
op het terras klinkt
lenteachtige ondeugd
op deze eerste rokjesdag
onwennig bloot
trotseren benen
met uitdagend flair
gepasseerd winters wit
ze blozen niet eens
als hakken blijven steken
tussen de kasseien
waar meeuwen altijd eten
speels waait de wind
verblindt laagstaande zon
de jeugdige parade
met lente als hun gade
wil melker
28/03/2017
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Donderdag, maart 30, 2017 16:23 |
| strand'e varia | |
| september: | Dinsdag, maart 28, 2017 23:21 |
| Een heel mooi, heerlijk lentegezicht. Speels luchtig en aangenaam. Het is een gedicht om vrolijk van te worden. Liefs | |
| Compostje: | Dinsdag, maart 28, 2017 23:03 |
| Lentebloempjes passeren de geest bij het lezen van dit gedicht. Mooi en alomvattend | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, maart 28, 2017 19:30 |
| Dat hoort allemaal bij de lente Wil en mag graag gezien worden. Een lentelach is op zijn plaats met dit luchtig speelse gedicht. Fijne avond Wil. Anneke |
|
| mima: | Dinsdag, maart 28, 2017 09:28 |
| De bijentuin van vergilius: ) Prachtig Wil |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, maart 28, 2017 05:56 |
| klasse!! op dat op de vroege morgen! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 28 maart 2017 | ||
| Thema's: | ||