Tweestrijd
Spreken voor de gedachte verdampt
zonder de wil om woorden
bij elkaar te rapen
en zin te geven
aan dit beeld.
Brekend door de kracht die klampt
onder de stil ontspoorde
pijn die maar blijft schrapen
en in dit leven
met me speelt.
Rusteloos maar lusteloos
zoek ik mezelf kwijt.
Zonder tijd toch eenzaamheid,
oneindig en verdeeld.
zonder de wil om woorden
bij elkaar te rapen
en zin te geven
aan dit beeld.
Brekend door de kracht die klampt
onder de stil ontspoorde
pijn die maar blijft schrapen
en in dit leven
met me speelt.
Rusteloos maar lusteloos
zoek ik mezelf kwijt.
Zonder tijd toch eenzaamheid,
oneindig en verdeeld.
Reacties op dit gedicht
| Avr: | Woensdag, maart 29, 2017 20:27 |
| Mooi verwoord! In tweestrijd zijn, kan inderdaad zeer vermoeiend zijn! Sterkte! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: .claudia. | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 29 maart 2017 | ||
| Thema's: | ||