Windstil.
Geen geluid om me heen.
Alleen het geluid van de roeiboot,
die zachtjes door het water gaat.
Tussen het groene riet een familie eend,
die samen door het water waad.
Samen met m'n boek alleen in de boot,
Kijkend naar de natuur, naar de vogels,
dobberend in de sloot.
Herinneringen komen tot leven.
Ik buig me voorover,
m'n boek aan het pakken, denkend aan vroeger.
Ik glimlach triest, die tijd is nu over.
Door vredige stilte omgeven,
nogsteeds lezend bij het licht van de zon.
Tussen de ganzen, zwanen, eenden,
futen, meerkoeten, waterhoentjes,
en nog veel meer.
Ik neem alles in me op
en ik leer.
Ik kijk op m'n mobiel.
De tijd is ondertussen langzaam verstreken.
Ik werp nog een laatste blik op alles om me heen,
waar ik de afgelopen uren naar heb gekeken.
Ik roei terug naar m'n achtertuin.
Maar inplaats van terug te gaan naar de ingang,
ga ik zitten op de steiger.
Kijkend naar de zonsondergang.