wielergekte
Wielergekte
Vrijdagochtend meldde ik mij vroeger dan anders
aan mijn eettafel, om enkele duizenden woorden van mijn krant
onder de loep te nemen.
Ik kreeg geen aanval van bovenmatige gretigheid,
maar wel door het brutaal wakker worden.
Bouwvakkers in de straat
waren al om zeven uur begonnen
aan een uitvoering van het gevreesde Concerto
voor slijpschijf en werfradio.
Nog enigszins verfrommeld legde ik een baxter koffie aan
en boog me over de welriekende inktdreef van mijn krant.
Om mij op te monteren, een blik op het wereldnieuws.
Amper zag ik de voorpagina of mijn oog viel op de voor de ronde.
Een overzicht van de programma’s op TV
die bleek te verwijzen naar een marathonuitzending?
Mannen appreciëren dat wel, maar ik als vrouw snoof minachtend.
Is er dezer dagen nog niet genoeg wielergekte.
We worden al weken, zelfs maanden om de oren geslagen
met de nakende laatste kilometers.
Claire Vanfleteren ©
Vrijdagochtend meldde ik mij vroeger dan anders
aan mijn eettafel, om enkele duizenden woorden van mijn krant
onder de loep te nemen.
Ik kreeg geen aanval van bovenmatige gretigheid,
maar wel door het brutaal wakker worden.
Bouwvakkers in de straat
waren al om zeven uur begonnen
aan een uitvoering van het gevreesde Concerto
voor slijpschijf en werfradio.
Nog enigszins verfrommeld legde ik een baxter koffie aan
en boog me over de welriekende inktdreef van mijn krant.
Om mij op te monteren, een blik op het wereldnieuws.
Amper zag ik de voorpagina of mijn oog viel op de voor de ronde.
Een overzicht van de programma’s op TV
die bleek te verwijzen naar een marathonuitzending?
Mannen appreciëren dat wel, maar ik als vrouw snoof minachtend.
Is er dezer dagen nog niet genoeg wielergekte.
We worden al weken, zelfs maanden om de oren geslagen
met de nakende laatste kilometers.
Claire Vanfleteren ©
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Maandag, april 03, 2017 18:08 |
| dat is zwoegen Claire , ook voetbal gaf problemen. heerlijk de bossen in. bloesem is bijzonder mooi. th |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, april 03, 2017 17:17 |
| wat is een baxter? | |
| wervelende regenboog: | Maandag, april 03, 2017 15:32 |
| doodvermoeiend allemaal weten ze niets anders pffff :-) leuk neergezet Claire |
|
| Avr: | Maandag, april 03, 2017 12:30 |
| Zoals je al schrijft Claire, de laatste kilometers! Ook dit kent een einde! Leuk verwoord! mvg Avr | |
| Anneke Bakker: | Maandag, april 03, 2017 11:39 |
| Dat is hier ook overal hoor Claire, ze rijden je van de sokken als je niet uitkijkt. Een goei bakske koffie doet vaak wonderen als je de wielergekte zat bent. Leuk verhaal laat je lezen. Wens je een rustige dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: claire vanfleteren | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 03 april 2017 | ||
| Thema's: | ||